දැං බලමු මොකක්ද කියල මේ දෙකේ උගන්නන විදිය අතර වෙනස...
ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලෙන් ලෙඩ්ඩු බලන්න පුරුදු වෙච්ච,එතනින් ඉගන ගත්තු උං දන්නව කොච්චර නං ලෙඩ්ඩුංව අත පත ගෑවද කියල. සාමන්යයෙන් දවසකට අඩුම, අයිස ගහන අපි වගේ උනුත් ලෙඩ්ඩු 50කට වඩා බලනව.. ඉගන ගන්නව. ඒක පැහැදිලිවම ලෙඩ්ඩුන්ට කරදර කරමින් ඉගන ගැනීමක්. මේක තමයි වෛද්ය වරයෙක් ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලෙන් පුහුණුව ලැබීම පිළිබද ඇත්ත තත්වය.
ඔය ගමන් පොඩ්ඩක් හිතාපං...
නෙවිල් ප්‍රනනාන්දුගේ ඉස්පිරිතාලෙට සල්ලි දීල එන ලෙඩෙක්, කවදාවත් කැමති වෙයිද ඔය ක්‍රියාවලියට. ඒ කියන්නෙ, ශිෂ්යෙක්, ඉගන ගැනීම සදහා තමාව අත පත ගානවට.. කිසිසේත් නැත. ඒකෙන් පෙන්නන්නෙ නොපුහුණු වෛද්යවරුන් බිහි කිරීමක් නොවේද?... ඔබේ හිතට එකගව තීරණය කරන්න.
අපේ උංට, මුත්‍රා මාර්ගයට නලයක් දමා..හිරවුණ මුත්‍රා එලියට ගැනීම හරියට ටැප් එකක් ඇරීමක් වැනිය. නමුත් නුපුහුණු අයෙක් එය කිරීමට යාම, ඉතාමත් භයානක ප්‍රතිපල ගෙන දෙන්නක් විය හැක. ඩමියකට දමා පුරුදු වීමත්, සැබෑ ජීවිතයේ එය සිදු කිරීමත් මුලුමණින් වෙනස් වූ අවස්ථා දෙකකි.
හරි...
කොහොම හරි මේ සයිටම් උදවිය, ඉගනගෙන අහවර වෙලා එලියට ආව කියමුකෝ..
දැං මේ අයට මොකක්ද කරන්න ඕන. පුලුවං තරං හම්බ කරං, තමන් වියදම් කරපු ගාන පියව ගන්න. ඒ කියන්නෙ, මේ අයගෙ අරමුණ පුලුවං තරං හම්බ කිරීම තමයි. මේක අනිත් අය ගාවත් නැතුව නෙවෙයි නේ....රාජ්ය වෛද්ය පීඨයෙන් ඉගන ගන්න අය අතරත් තියනව. තියෙන්නෙ.. අනුපාත අතර වෙනසක්.
ඒ කියන්නෙ..... රාජ්ය වෛද්ද්ය විද්යාල වලින් ඉගන ගන්න පිරිසෙන් මිනිස්සුන්ට සේවයක් කරන්න අවශ්ය අයගෙ අනුපාතය, පෞද්ගලික වෛද්ය පීඨයේ අයට වඩා වැඩියි කියන දෙය.
ඉතිං ඔය වියදම් කරපු ගාන හොයා ගන්න පාමසි කාරයෙක්ගෙ ජරා බෙහෙතක් ලියන්න විතරයි තියෙන්නෙ. මිලියන ගානක් එහෙම්මම අතට ගන්න පුලුවන්. මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත් විනාස කරල. ඔය දෙවල් කිරීමේ අවදානම වැඩි, සල්ලි දීල ඉගන ගත්ත අයගෙ කියන එක පැහැදිලියි නේද...
No comments:
Post a Comment